Kijk ze eens zitten in het hoge gras,
in de diepe herfst van het leven
Met één been al in de winter
Broos van lijf en leden
Maar in hun hoofden zomert het nog
Ze hebben alles meegemaakt
Alles gegeven
Alles doorstaan
De liefde is gebleven
Wie kan hen nu nog wat maken?
Ze drinken koffie uit een thermoskan
En kijken naar de boten die voorbijglijden
Hij streelt haar hand,
Zij kroelt door zijn grijze haren
Ze besluiten elkaar een kusje te geven
Geef een reactie